Annuïteit verwijst naar een reeks periodieke betalingen die gelijk zijn in bedrag en op regelmatige tijdstippen worden gedaan. Het concept van annuïteit wordt vaak gebruikt bij leningen, verzekeringen, pensioenregelingen en investeringen. Zie bijvoorbeeld ook wat een annuïteitenhypotheek inhoudt.
Bij annuïteiten is elke betaling samengesteld uit twee componenten: een deel van het geleende bedrag of het geïnvesteerde kapitaal en de rentekosten. Het doel is om de lening of investering over een bepaalde periode terug te betalen met gelijke betalingen.
Er zijn twee hoofdtypen annuïteiten:
1. Aflossingsannuïteit: Dit verwijst naar een lening waarbij de periodieke betalingen bestaan uit zowel rente als een deel van de hoofdsom. Elke betaling vermindert het uitstaande bedrag van de lening. Naarmate de tijd verstrijkt, neemt het aandeel van de hoofdsom toe, terwijl het rentebedrag afneemt. Hypotheken en autoleningen zijn voorbeelden van leningen met aflossingsannuïteiten.
2. Uitgestelde annuïteit: Dit verwijst naar een situatie waarin de betalingen pas beginnen na een bepaalde uitgestelde periode. Gedurende deze uitgestelde periode worden er meestal geen betalingen gedaan. Een uitgestelde annuïteit kan voorkomen bij pensioenregelingen, waarbij een individu periodieke betalingen ontvangt na het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd.
Annuïteiten bieden voordelen zoals voorspelbare betalingen en de mogelijkheid om de financiële lasten in de tijd te spreiden. Ze worden vaak gebruikt om leningen af te betalen, spaargeld op te bouwen voor toekomstige behoeften, of als onderdeel van verzekeringen en pensioenregelingen waarbij periodieke uitkeringen worden gedaan.
Gebruik een van onze vergelijkings-tools!
