Overdrachtsbelasting is een belasting die wordt geheven bij de overdracht van onroerend goed, zoals een woning of bedrijfspand, van de ene eigenaar naar de andere. Het is een eenmalige belasting die betaald moet worden door de koper van het onroerend goed. De hoogte van de overdrachtsbelasting kan variëren en wordt bepaald door de overheid. In veel landen wordt overdrachtsbelasting gebruikt als een middel om belastinginkomsten te genereren en om de vastgoedmarkt te reguleren.
Het standaardtarief van overdrachtsbelasting voor woningen is 2% van de aankoopprijs. Vanaf 1 april 2021 geldt echter een tijdelijk verlaagd tarief van 0% voor woningen die door natuurlijke personen worden gekocht en waarvan zij zelf de woning gaan bewonen. Dit is bekend als de "startersvrijstelling".
Voor niet-woningen, zoals bedrijfspanden, geldt een tarief van 8% overdrachtsbelasting.
Het is belangrijk om rekening te houden met de kosten van overdrachtsbelasting bij het kopen van onroerend goed, aangezien dit een aanzienlijke invloed kan hebben op de totale kosten van de aankoop. Het is raadzaam om bij de aankoop van een woning of ander onroerend goed advies in te winnen bij een notaris of belastingadviseur om een duidelijk beeld te krijgen van de verschuldigde overdrachtsbelasting.
Het kabinet heeft als doel de positie van starters en doorstromers op de koopwoningmarkt te versterken ten opzichte van beleggers. Om dit te bewerkstelligen, is het algemene tarief voor de overdrachtsbelasting per 1 januari 2023 verhoogd van 8% naar 10,4%. Echter, er is een uitzondering voor starters onder de 35 jaar, die bij de aankoop van hun woning geen overdrachtsbelasting hoeven te betalen. Voor kopers van 35 jaar en ouder die de woning zelf gaan bewonen, blijft het tarief van 2% overdrachtsbelasting van kracht. Deze maatregelen zijn bedoeld om de toegankelijkheid van de koopwoningmarkt te vergroten en starters en doorstromers te ondersteunen.
Gebruik een van onze vergelijkings-tools!
